DNS Belgium heeft zich geëngageerd om gebruik te maken van de Domain Alert-diensten van de Internet Watch Foundation. De IWF is een non-profitorganisatie die sinds 1996 strijdt tegen illegale content op het internet. Dat doet het door internationale samenwerkingen aan te gaan met techbedrijven, overheden, onderwijsinstellingen…
De IWF speelt een cruciale rol in de strijd tegen kindermisbruik op het internet. Door verdachte content te identificeren en te melden, helpt het om het internet veiliger te maken voor iedereen en misbruik – in dit geval specifiek van kinderen – via het internet tegen te gaan. Het is een van onze kerntaken om de veiligheid en integriteit van de .be- domeinnaamzone te versterken. Dit initiatief kan daar een essentieel onderdeel van uitmaken.
Een alarmerende toename
Wereldwijd is er een alarmerende toename van meldingen van seksueel kindermisbruik. In 2023 ontving NCMEC (National Center for Missing and Exploited Children) 36,2 miljoen rapporten van platforms en bedrijven in de VS die samen meer dan 100 miljoen beelden bevatten. In iets meer dan 40.000 rapporten was een Belgische dader of slachtoffer betrokken.
‘Het werkelijke aantal ligt nog veel hoger, aangezien de meldingen maar een deel van het totale probleem weerspiegelen’, licht Nel Broothaerts (foto) toe. Ze is sinds kort CEO van Child Focus. ‘Helaas schieten de beschikbare middelen van politie, tiplijnen en bedrijven tekort om alle beelden op het internet effectief te onderzoeken en te verwijderen. Zoiets vraagt meer capaciteit en samenwerking op alle niveaus.’
‘Er is bovendien sprake van een verontrustende normvervaging en -verschuiving. We stellen vast dat steeds jongere kinderen slachtoffer worden van de gruweldaden en dat de ernst van de feiten toeneemt.’
'Het gros van het materiaal wordt vandaag gedeeld op het internet via platforms en apps die we dagelijks gebruiken.’
Geen marginaal probleem
‘We moeten als maatschappij dringend onze ogen openen voor dit fenomeen’, zegt Broothaerts. ‘Het is geen klein, marginaal iets dat zich afspeelt in de krochten van het internet. Het is een verontrustend grootschalig fenomeen waar wereldwijd heel veel kinderen het slachtoffer van worden. En waar heel veel mensen op een zeer makkelijke manier toegang toe hebben.’
‘Het gros van het materiaal wordt vandaag gedeeld op het internet via platforms en apps die we dagelijks gebruiken. We hebben daarom goede, internationale wetgeving nodig die ook big tech op hun verantwoordelijkheid wijzen. Online platforms moeten sterker worden aangespoord om maatregelen te nemen. We zien nog te vaak een discrepantie tussen wat offline absoluut onacceptabel is en wat online wordt gedoogd. Die kloof moet dringend worden gedicht.’
Werd je het slachtoffer van cybercriminaliteit of wil je online misbruik melden?
Hier vind je een overzicht van verschillende meldpunten:
Hoe werkt de Internet Watch Foundation?
De Internet Watch Foundation speelt een cruciale rol in het opsporen en verwijderen van illegale online content en beelden van kindermisbruik.
Zowel het publiek als partners kunnen verdachte of illegale inhoud rapporteren. Deze meldingen worden zorgvuldig beoordeeld door getrainde analisten van de IWF, die werken volgens de wettelijke richtlijnen van het Verenigd Koninkrijk.
Daarna volgt het opsporingsproces. De IWF werkt samen met internationale politiediensten en organisaties om illegale content te identificeren. Met geavanceerde technologieën traceert de IWF de bron van de illegale content.
Wanneer de hostinglocatie bekend is, schakelt IWF de internetserviceproviders en relevante autoriteiten van over de hele wereld in om de content zo snel mogelijk te verwijderen.
De IWF onderhoudt daarnaast ook een zwarte lijst van websites waarop content met seksueel misbruik verspreid wordt. ‘Jullie kunnen samen met jullie registrars die lijst gebruiken om de toegang tot dergelijke websites te blokkeren’, zegt Broothaerts. ‘Het is van groot belang die lijsten te blijven gebruiken. Daders stappen immers snel over naar een andere dienst wanneer een website ontoegankelijk wordt gemaakt.’
Wat doet DNS Belgium?
DNS Belgium heeft ingetekend op twee diensten van IWF voor TLD registries:
- TLD Hopping List
- Domain Alerts
TLD Hopping List
Een domeinnaam voor een website met kinderpornografie die in minstens drie TLD’s wordt geregistreerd, komt op de TLD Hopping List van het IWF. Er is dan immers een vermoeden dat de eigenaars van de domeinnaam hun website in andere zones zullen activeren (TLD hopping), zodra de website in een specifieke zone uit de lucht wordt gehaald.
We gaan na of domeinnamen uit de lijst voorkomen in de .be zone. Als dat zo is, controleren we grondig de contactgegevens van de registrant . Wanneer die foutief of onvolledig zijn, starten we een ‘bad whois ’-procedure.
Als de bewuste domeinnaam nog niet voorkomt in de .be-zone, voegen we die domeinnaam toe aan de lijst met termen die een registrantverificatie uitlokken bij registratie.
Domain alerts
We krijgen nu ook meldingen wanneer in de .be -zone domeinnamen worden ontdekt die gekoppeld zijn aan websites met CSAM-inhoud (Child Sexual Abuse Material). Dat is nog niet gebeurd, maar mocht dat toch het geval zijn, geven we dit onmiddellijk door aan Child Focus voor verder onderzoek.
‘Vorig jaar noteerden we via onze hulplijn 32 procent meer meldingen dan het jaar ervoor. Het is duidelijk dat we in België een tandje moeten bijsteken.’
Een veiliger internet in België
Met die acties toont DNS Belgium haar inzet om dit schadelijke materiaal uit haar domeinnaamzone te weren.
‘Registrars en registries spelen een essentiële rol in het tegengaan van de verspreiding van seksuele kindermisbruikbeelden’, meent Nel. ‘Wanneer hostingbedrijven ontdekken dat een klant illegaal beeldmateriaal op hun servers heeft geplaatst, moeten ze onmiddellijk de politie inlichten en het materiaal zo snel mogelijk ontoegankelijk maken.’
‘België kent op dit moment geen structureel probleem met de hosting van beeldmateriaal van seksueel misbruik van kinderen’, aldus Broothaerts. ‘Maar dat wil niet zeggen dat er geen slachtoffers of daders zijn in België. Vorig jaar noteerden we via onze hulplijn 32 procent meer meldingen dan het jaar ervoor. Het is duidelijk dat we in België een tandje moeten bijsteken.’